Για όσους αναζητούν το διαφορετικό...

Κατά κοινή παραδοχή οι Γιορτές της Γης αποτελούν ένα ξεχωριστό καλοκαιρινό γεγονός και όπως δείχνει η ανταπόκριση του κόσμου, η φετινή διοργάνωση θα ξεπεράσει σε επιτυχία κάθε προηγούμενη.

Οι «Γιορτές της Γης», η πολυπολιτισμική γιορτή, που σέβεται το περιβάλλον, διοργανώνεται και φέτος, για έβδομη συνεχή χρονιά, στα οροπέδια του Σινιάτσικου, στο πανέμορφο χωριό της Βλάστης Κοζάνης, από τις 12 έως τις 15 Ιουλίου 2007, με την οργανωτική ευθύνη της Κοινότητας Βλάστης και την συνεργασία της Εταιρείας Περιβαλλοντικής Έρευνας και Ενημέρωσης ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ. Σε υψόμετρο 1.240 μέτρων, έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες θα δώσουν το «παρών» σε μια πολυπολιτισμική γιορτή, μια συνάντηση πολιτισμών που επιχειρεί να αναδείξει την ύπαρξη του διαφορετικού και να αποδείξει ότι η συνύπαρξη των πολιτισμών μόνο γιορτή μπορεί να είναι.

Φέτος, μόνο στην κεντρική σκηνή, υπάρχει ένα συμβολικό εισιτήριο 5 ευρώ (15 ευρώ το διαρκείας για όλο το τετραήμερο), ενώ όλες οι άλλες δραστηριότητες έχουν ελεύθερη είσοδο. Επιπλέον προσφέρεται και η δυνατότητα δωρεάν διαμονής, σε ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, στο κάμπινγκ που λειτουργεί για τις μέρες των γιορτών στον λόφο του Προφήτη Ηλία, δίπλα στο χωριό.

Το πολυσυλλεκτικό και ποικιλόχρωμο συναυλιακό πρόγραμμα, που φτιάχτηκε με κέφι, γνώση και πολύ μεράκι, περιλαμβάνει γνωστά ονόματα της ευρωπαϊκής και ελληνικής μουσικής σκηνής:

Ιvo Papasov & his Wedding Band (Βουλγαρία)

Shantel, king of the Balkan dancefloor, (Γερμανία)

KAL, urban gypsy beats from Serbia

Μάρθα Φριντζήλα – Λιζέτα Καλημέρη

Καλλιόπη Βέττα

ΔΑΡΝΑΚΕΣ

Ερασιτέχνες Εραστές

Acoustic Wire project (Ηλίας Ζάικος, κιθάρα - Ζωτήρης Ζήσης, μπάσο)

MakaM

Two (Νίκος Ντουνούσης - Βασίλης Παπαδόπουλος)

και συμπληρώνεται με μουσικά happening, dj set και απρόοπτες μεσημεριανές συναυλίες στον χώρο του κάμπινγκ, συζητήσεις και σεμινάρια, εικαστικές και φωτογραφικές εκθέσεις, παραστάσεις Καραγκιόζη από τούρκους και έλληνες καραγκιοζοπαίχτες, προβολές, παζάρι βιολογικών προϊόντων και χειροτεχνιών, παιδότοπο, παρουσιάσεις της δράσης Περιβαλλοντικών Οργανώσεων, ορεινή πεζοπορία, τουρνουά ποδοσφαίρου 5Χ5 και πολλές ακόμη δραστηριότητες.

ΙNFO: Η Βλάστη βρίσκεται στο Ν. Κοζάνης, στο όρος Σινιάτσικο που δεσπόζει πάνω από την Πτολεμαΐδα και σε απόσταση 24 χλμ. από αυτήν. Συνολικά απέχει 160 χλμ. περίπου από τη Θεσσαλονίκη και περίπου 500 χλμ. από την Αθήνα. Με την Εγνατία οδό η απόσταση έχει μειωθεί αισθητά και σε λιγότερο από δυο ώρες ο επισκέπτης μπορεί να βρεθεί, ξεκούραστα, από τη Θεσσαλονίκη στη Βλάστη.

Πληροφορίες: www.earthfestival.gr

Gogol Bordello, νέο άλμπουμ στις 10 Ιουλίου

“Mε το SUPER TARANTA! οι Gogol Bordello θα κατακτήσουν τον κόσμο” κομπάζει ο προβοκάτορας και leader του γκρουπ Eugene Hutz και συνεχίζει (δεν το μεταφράζουμε γιατί θα το χαλάσουμε) . “Everything on the album is taken to the next level. It’s more direct, more abstract, more focused, with more dark humor. The dub parts are deeper; the fast parts are faster, its pure orgasmo hysteria.”

Παραγωγός του (τέταρτου κατά σειρά) άλμπουμ ο Victor Van Vugt (Nick Cave, PJ Harvey). Περιγράφει ο Eugene την συνεργασία τους: “Victor has been a fan since the beginning of the band and we often spoke about making an album together. He’s not afraid to experiment in any way; he’ll go wherever we’re willing to go. If we say: ‘This track is gypsy speed metal dub,’ he says: ‘OK let’s do it.’ No hesitation.”

Περισσότερα στο site της δισκογραφικής τους εταιρείας, γιατί το δικό τους μάλλον βαριούνται να το ενημερώσουν.

Κυκλοφορεί στις 10 Ιουλίου …αλλά εμείς εξασφαλίσαμε ήδη το ομώνυμο κομμάτι

Gogol Bordello - S...

Oi Va Voi, welcome back

Γνώρισαν την επιτυχία με το πολύ πετυχημένο “Laughter Through Tears” και στην ακμή τους εξαφανίστηκαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα και μετά από διάφορες περιπέτειες, δυο αποχωρήσεις από το γκρουπ, αλλαγή εταιρείας και παραγωγού, δικαστικές διαμάχες και άλλες ατυχίες, οι Oi Va Voi απέδειξαν ότι είναι εφτάψυχοι αφού επέστρεψαν, τον φετινό Μάιο, με νέο άλμπουμ. Στη θέση της K.T.Tunstall (που συμμετείχε ως guest τραγουδίστρια) η Alice McLaughlin, που φαίνεται να συνδυάζει την αγνότητα της νεαρής Marianne Faithfull με κάτι από την πνευματικότητα της Bjork. Ακόμα και το κενό που άφησε η Sophie Solomon αναπληρώθηκε πρόσφατα από την Anna Phoebe. Οι υπόλοιποι παραμένουν οι ίδιοι: Lemez Lovas τρομπέτα, Josh Breslaw τύμπανα, Leo Bryant μπάσο, Steve Levi κλαρίνο και Nik Ammar κιθάρα. Νέος παραγωγός ο Mike Spencer γνωστός από τις παραγωγές των Jamiroquai και της Kylie Minogue.

Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.oi-va-voi.com/

Oi va voi - Furthe...

Οι «Μουσικοί του Κόσμου» στο φεστιβάλ της Guca

Οι «Μουσικοί του Κόσμου» συνεχίζουν τα ταξίδια τους, έστω και αν εξορίστηκαν σε κάπως περίεργη τηλεοπτική ζώνη, μια και κατακαλόκαιρα Σάββατο στις 5 το απόγευμα δεν είναι και η καλύτερη ώρα.

Αυτή τη φορά επισκέπτονται το φεστιβάλ της Guca στη Σερβία. Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου: “Η Γκούτσα είναι πρωτ’ απ’ όλα ένα λαϊκό παραλήρημα που όμοιό του δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες έρχονται από παντού σ’ αυτό το φεστιβάλ για να ξεδώσουν, να μεθύσουν, να χορέψουν, να ερωτευτούν. Δεκάδες μπάντες με χάλκινα, τσιγγάνικες και μη, μετατρέπουν τους δρόμους ενός μικρού χωριού σε ένα αληθινό “Underground” και το φάντασμα του Κουστουρίτσα και του Μπρέγκοβιτς πλανάται στον αέρα. Παρακολουθώντας τα όσα ηδονιστικά και εξωφρενικά συμβαίνουν στους δρόμους, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η συνάντηση χάλκινων έχει γίνει η αφορμή για να διατυπωθεί μια σέρβικη εθνική ταυτότητα, η οποία κατασκευάστηκε, εν πολλοίς, μετά τον θάνατο του Τίτο. Και αυτή η συνάντηση που προσελκύει τις κάμερες, είναι μια ευκαιρία για νοσταλγούς του Μλάντιτς και του Κάραζιτς να εκφράσουν τις εθνικιστικές τους αντιλήψεις. Η πολιτική τελειώνει, όμως, εκεί που αρχίζει το αλκοόλ και η μουσική”.

Είχαμε επισκεφτεί το φεστιβάλ της Guca το καλοκαίρι του 2005, και το ντοκυμαντέρ του Λεωνίδα το είδαμε, τον Μάρτιο, στο φεστιβάλ ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης. Είναι μια πραγματική πολύ καλή δουλειά που αποδίδει πιστά το κλίμα. Μην το χάσετε! Σάββατο 9 Ιουνίου, 5 το απόγευμα στη ΝΕΤ.

Και για όσους ενδιαφερθούν περισσότερο, φέτος το φεστιβάλ θα γίνει 8 με 12 Αυγούστου και λεπτομέρειες μπορούν να βρουν στο http://www.guca.co.yu/

Cosmopolis, το φεστιβάλ της Καβάλας

Τελικά φαίνεται να είναι αναπόφευκτο. Όταν ένα φεστιβάλ καθιερώνεται, κάτι αρχίζει να αλλάζει… Ο λόγος για το Cosmopolis στην Καβάλα που τα προηγούμενα χρόνια είχε φιλοξενήσει σημαντικά ονόματα της world μουσικής σκηνής όπως τους Fanfare Ciocarlia, τους Sandy Lopicic Orkestar, τον Rachid Taha, την Orquesta Aragon, το Radio Tarifa, τον Mory Kante, τον Chico & The Gypsies κ.ά.

Φέτος μάλλον έκανε μια στροφή προς το «εμπορικότερον» αλλά και «χορευτικότερον». Έτσι φέτος το πρόγραμμα εκτός από τον Sergent Garcia (που πολύ μας αρέσει) περιλαμβάνει τον ιρανό hitάκια Arash αλλά και τους γερμανούς Reamonn, που έκαναν μεγάλη επιτυχία τον χειμώνα στη χώρα μας με το "Tonight" και το ηχογράφησε μάλιστα και ο Χατζηγιάννης τραγουδώντας εναλλάξ με τον Rea Garvey σε ελληνικούς και αγγλικούς στίχους, και που μόλις τον Μάρτιο έδωσαν συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Επίσης καθώς δεν πρέπει να λείπει και το ελληνικό πρόγραμμα φιλοξενεί τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα μαζί με τον Σάκη Μπουλά, τον Αντώνη Μιτζέλο και τον Δημήτρη Σταρόβα. Όπως δήλωσαν οι διοργανωτές σε συνέντευξη τύπου στην Καβάλα «από φέτος αποκτά...International χαρακτήρα, διατηρώντας όμως όλα τα ethnic χαρακτηριστικά του».

Διοργανώνεται φέτος για 7^η χρονιά, από 18 έως 22 Ιουλίου από τον Δήμο Καβάλας και τη ΔΑΝΕΚ, εξελίσσεται κυρίως στη χερσόνησο της Παναγιάς με street bazaar, παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα (από Αρμενία, Ρωσία, Ισραήλ, Κίνα, Ν. Ζηλανδία, Σλοβακία, Χιλή και από τη Λειβαδιά), εστιατόριο με παραδοσιακές γεύσεις των χωρών που συμμετέχουν, εικαστικές εκθέσεις στο Φρούριο και παιδική σκηνή με παραστάσεις κουκλοθέατρου. Οι συναυλίες από πέρσι μεταφέρθηκαν στον Λιμενοβραχίονα και έχουν εισιτήριο μόλις 5 ευρώ εκτός από τους Reamonn που ανεβαίνει στα 10 ευρώ. Οι πιτσιρικάδες θα ενθουσιαστούν…

Περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα στο http://www.kavala-cosmopolis.com/

Εντυπώσεις από το Balkan Bus

Θέλαμε να πάμε στην Κομοτηνή από το βράδυ της Παρασκευής, κυρίως για ν’ ακούσουμε τον Boban Markovic. Κάτι μας έτυχε κι έτσι φύγαμε απ’ τη Θεσσαλονίκη αργά το απόγευμα του Σαββάτου. Φτάσαμε λίγο μετά τις 10 το βράδυ, παρκάραμε σχετικά εύκολα και πήραμε το δρόμο για την πλατεία Ειρήνης, όπου και ο χώρος του φεστιβάλ. Αφού περάσαμε ένα μακρύ διάδρομο με κάθε είδους μικροπωλητές (και άπειρες μικρο-γεννήτριες να βγάζουν ένα απίστευτα ενοχλητικό θόρυβο) βγήκαμε στην πλατεία, παρακάμψαμε τον παιδότοπο σε μια εσοχή της πλατείας, ένα ομοίωμα καραβιού να πλέει σε μια θάλασσα από σκισμένα φυλλάδια της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και δεκάδες πιτσιρίκια να βολοδέρνουν πάνω κάτω και φτάσαμε στον χώρο των συναυλιών.

Εκείνη την ώρα ένα απίστευτα κακό συγκρότημα έπαιζε κάτι «παραδοσιακούς» ρυθμούς που έφερναν πιο πολύ στο σκυλάδικο, ενώ νεαρές τσιγγανοπούλες λικνιζόντουσαν στην σκηνή επιδεικνύοντας τα κάλλη τους. Μάθαμε ότι ήταν το συγκρότημα Orient Express από την Βουλγαρία και φύγαμε ψάχνοντας για μπύρες. Όταν γυρίσαμε μόλις είχαν τελειώσει, ανέβηκε στη σκηνή ο δήμαρχος να τους απονείμει μια αναμνηστική πλακέτα και ανθοδέσμες, βγήκαν οι αναμνηστικές φωτογραφίες και μια τετράδα ηθοποιών (?) άρχισε να διαβάζει κάτι κείμενα για τους τσιγγάνους στο ελληνικό τραγούδι και στο τέλος μας παρουσίασαν το επόμενο συγκρότημα του Kucuk Hasan, από την Αδριανούπολη, πολύ γνωστού στην περιοχή αφού παίζει συχνά σε γάμους. Ο Hasan, με τον ζουρνά του, ξεκίνησε με ένα καταπληκτικό τζαζ κομμάτι και συνέχισε σε πιο παραδοσιακό στυλ με αρκετό κέφι και προσπαθώντας να ξεσηκώσει τον κόσμο. Βλέπετε ο άνθρωπος έχει μάθει να κάνει τον κόσμο να χορεύει αλλά το Σάββατο δεν τα κατάφερε. Αλλά και η διάταξη του χώρου ήταν αποτρεπτική.

Ο χώρος, ένας διάδρομος ανάμεσα στα πλατάνια της πλατείας δεν ήταν αρκετός και οι καρέκλες είχαν απλωθεί έως πολύ πίσω όπου η ορατότητα στη σκηνή ήταν σχεδόν αδύνατη. Ο κεντρικός χώρος μπροστά στην σκηνή και για αρκετά μέτρα προς τα πίσω ήταν αποκλεισμένος με κορδέλες και φυλασσόμενος από δημοτόμπατσους και σεκιουριτάδες και προοριζόταν για τις αρχές του τόπου και άλλους ευηπόληπτους πολίτες. Από κει και πέρα το ακροατήριο στην πλειοψηφία του αποτελούνταν από τσιγγάνους (με εκατοντάδες πιτσιρίκια να παράγουν ένα απίστευτο θόρυβο) ενώ οι έλληνες είχαν πιάσει τα τραπεζοκαθίσματα στα μαγαζιά που ήταν ασφυκτικά γεμάτα.

Ο Ηasan συνέχισε με αρκετό ενδιαφέρον αλλά κάποια στιγμή βγήκε ένας ντόπιος μπουζουξής, που μου διαφεύγει το όνομά του, αλλά μεγάλη φίρμα, όπως μας είπαν, με καριέρα στην Αθήνα αλλά και στην Τουρκία όπου μάλιστα έχει και μια ορχήστρα με 35 μουσικούς. Ο τύπος επιδόθηκε για αρκετή ώρα σε μια επίδειξη δεξιοτεχνίας, που όπως όλες οι επιδείξεις ήταν ανόητη και χωρίς νόημα. Μετά απ’ αυτόν ο Xasan συνέχισε τις φιλότιμες προσπάθειές του να παρασύρει τον κόσμο και κάποια στιγμή τα κατάφερε, αφού στήθηκε ένα γλεντάκι στο πίσω μέρος της πλατείας, αλλά διακόπηκε απότομα από τον δήμαρχο που ήθελε να του απονείμει την τιμητική πλακέτα κλπ. Ξαναβγήκαν οι τέσσερεις τύποι με τις κοινοτυπίες τους και μετά όπως μας ανήγγειλαν έφτασε η στιγμή που όλοι περιμέναμε… Ο μεγάλος Amsa Tairof, μόλις 26 χρονών, με το συγκρότημά του να αποτελείται από νέους τσιγγάνους μουσικούς από FYROM και Αλαβανία, ο νέος εκπρόσωπος της τσιγγάνικης μουσικής, που μιμείται όλα τα παραδοσιακά όργανα (?), που έχει παίξει με ράπερ στη Νέα Υόρκη (με ποιους? πότε?). Και βγήκε ο Amsa με τρία συνθεσάιζερ που θύμιζαν επαρχιακό σκυλάδικο. Και θυμηθήκαμε τα λόγια του Dragan Ristic του ηγέτη των KAL (ενός αυθεντικού τσιγγάνικου σχήματος από την Σερβία που συνδυάζει την τσιγγάνικη μουσική με σύγχρονους ήχους) «πολύ λίγοι άνθρωποι παίζουν τσιγγάνικη μουσική με παραδοσιακό τρόπο, οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ηλεκτρικά keyboards, μια κατάρα για την Βαλκανική μουσική». Και μόλις άρχισε το δεύτερο κομμάτι του φύγαμε, δεν αντεχόταν αυτό το πράγμα.

Συνηθίζεται το Σάββατο να είναι το καλύτερο βράδυ στα φεστιβάλ αλλά όπως καταλαβαίνετε απογοητευτήκαμε πλήρως. Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά αλλά με δυο λόγια προτείνουμε αν θέλετε κάτι περισσότερο από ένα τοπικό πανηγυράκι ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα: 1^ον απολύστε τον καλλιτεχνικό διευθυντή, 2^ον αλλάξτε χώρο, 3^ονπεριορίστε τον δήμαρχο τις μέρες του φεστιβάλ (πχ κλειδώστε τον κάπου ή στείλτε τον κάπου αλλού), 4^ον αφήστε τις επισημότητες και τους εντυπωσιασμούς και βάλτε τον αυθορμητισμό στην ατζέντα σας και 5^ονκαλοκαίρι έρχεται πάτε καμιά βόλτα και σε κανένα άλλο φεστιβάλ στην Ευρώπη να πάρετε και καμιά ιδέα.